Gili Trawangan

Na ons duikbrevet behaald te hebben in Lovina zijn we helemaal naar het noordoosten van Bali getrokken. Meerbepaald het kustplaatsje Amed. Een klein gehucht met enkele logementen, bars en restaurants, maar op zich geen heel bekende toeristische streek. 's Ochtends zie je de vissers hun vangst pekelen in grote houten bassins en voor de rest valt er in Amed niet zo veel te beleven. Daarom zijn we de tweede dag met een locale gids naar het waterkasteel van Tirtagangga geweest. Een hele knappe plek om te zien, vijvers vol gigantische Koi vissen en verkoelende fontijntjes overal. Eromheen zijn talloze rijstvelden op terrassen aan de bergen aangelegd, een fraai gezicht dat niet meer kon verschillen met de landschappen die we bij ons op de buiten gewend zijn. Onze gids heeft ons terloops ook nog uitgenodigd op zijn trouwfeest 18 oktober waar we helaas niet gaan kunnen bij zijn.
Die avond werden we nogmaals uitgenodigd voor lokale festiviteiten. Toen we namelijk 's avond na het eten terug naar onze guest house wandelden, hoorden we wat muziek in een voortuin. Een Balinese jongen sprak ons aan: "You want to party with my friend? It's his birthday". We waren wel curieus. Het feestje bestond uit een tiental jongens, een stereo met 1 CD-tje buitenlandse hits en veel sterke drank. Ook al is de sterkste Arak (soort palmwijn) illegaal, komt de nonkel/politieman er mee aanzetten. Ter plekke kwamen we ook een trio Britten tegen, tevens stevige drinkers, wat de pret niet bepaald minderde.
Gevolg van het feestje was toch wel een nieuw soort kater die het er niet per se makkelijker op maakte om om 8u de boot naar de Gili eilanden te nemen... Maar na een avontuurlijke boottocht in een haast vliegende speedboot kwamen we in de voormiddag aan op onze bestemming: Gili Trawangan.

De Gili eilanden maakten hun reputatie zeker waar. Witte stranden, helblauwe zee waar het heerlijk snorkelen is tussen de koralen, zeesterren, zeeschildpadden en Nemo's, een rust qua verkeer (geen gemotoriseerd vervoer toegestaan, dus zie je er enkel fietsen en koetsen) en een fijn uitgaansleven.
Zelf sliepen we wat meer landinwaarts, slechts 3min weg van de drukke hoofdstraat aan de kust, maar toch immens stil en rustig.
We kwamen er per toeval de Britten van het eerdere feestje in Amed tegen en gingen samen op snorkeltrip rond de drie eilanden. 's Avonds nog een kort voetbalmatchke tegen wat locals (zwéten man!), om daarna iets te gaan eten met een Australisch koppel en nog kort een klein pintje te gaan drinken. De Britten pikten echter aan en dit werd natuurlijk weer een braspartij tot de vroege uurtjes. Damn you British!

De Gilis en al hun pracht en plezier hebben we deze ochtend achter ons gelaten en we zijn naar Lombok getrokken, een eiland ten oosten van Bali.
We denken er aan om hier de bergen in te trekken (de hoogste is hier maar liefst +3700m) en surflessen te volgen in het zuiden.
Wat er effectief van komt zullen we wat van het weer moeten laten afhangen, want zonet is de hemel hier naar beneden gedonderd. Een kort (+/-30min) maar krachtig onweer met wat 'gewone' regen achteraf. Als dit weer aanblijft, kan het wel eens onze outdoor activities lelijk dwarsbomen.

Tot slot nog dit.
Ondertussen zijn we volleerde onderhandelaars. Werkelijk iedereen vraagt een veelvoud van de prijs, enkel en alleen omdat we toeristen zijn. Voor onze overnachtingen, vervoer, tickets, eten,... wordt een meerprijs gevraagd. Soms gaat het slechts over enkele euro's of zelfs maar tientallen centen, maar ondertussen onderhandelen we steeds over de prijs.
Ons ouders, die hier enkele maanden terug ook zijn geweest, vertelden ons hier over. We snapten toen niet dat ze bij wijze van spreken voor 2 euro een uur onderhandelden, maar ondertussen doen we dit zelf dus ook standaard.
Niet enkel omdat we wat op ons budget willen letten (we zijn uiteindelijk 5 maanden onderweg), maar ook gewoon om niet in 't zak gezet te worden.
Dat is overigens een principe dat nagenoeg alle backpackers hanteren. Er is best wel een aanzienlijke marge tussen wat een eerlijke prijs is en wat er aanvankelijk wordt gevraagd.

En ow ja, hier de Indonesische zomerhit. Klinkt een beetje als The Sound Of Music met een portie noedels erbij.
http://www.youtube.com/watch?v=HTwN-f2t3Ag