Lombok en back to Bali
Door: Tom en Dorien
Blijf op de hoogte en volg Tom Cleiren
02 November 2012 | Indonesië, Nusa Lembongan
Vanuit de Gili's vertrokken we met een kleine boot richting Lombok. Volgens onze Trotter een minder interessante streek, maar wij wilden het zeker toch een kans geven.
We kwamen na een kleine aanrijding met ons toeristenbusje toch veilig aan op onze bestemming (onze chauffeur schaafde half spookrijdend een andere auto, maar werd tóch vergoed), Sengigi Lombok.
Hier is in feite enkel een zwart strand en verder weinig te beleven in de directe omgeving.
De tweede dag maakten we in de buurt van Senaru aan de voet van de Rinjaniberg een prachtige wandeling met een lokale gids tussen de rijstvelden en de jungle onderweg naar de watervallen. In de tweede waterval konden we zelfs een frisse duik nemen naast de klaterende watermassa die daar om en bij de 50m naar beneden kletst. Ondertussen hielden zwarte aapjes ons in de gaten vanuit de aanpalende bomen. Een onvergetelijke plek!
Daarna zijn we naar het zuiden van het eiland gereisd: Kuta Lombok.
Dit is een rustig dorpje gericht op surftoerisme, waar we dan ook enkele surflessen hebben gevolgd. Voor Tom al een iets groter succes dan voor Dorien die sinds dan al een dikke week met blauwe plekken rondloopt.
De stranden zijn er vaak nog ongerept en echt prachtig, zelfs de lokale kudde buffels komt dagelijks even haar strandwandeling maken.
Even uitblazen na het drukke, overtoeristische Gili Trawangan. Ook hier kwamen we het trio Britten tegen die we eerder ook al tegen het beschonken lijf liepen. Maar deze keer hielden we het slechts bij een gezellig diner en geen braspartij. Deze plek ademt dan ook chillheid uit met alle surfdudes die 's avonds enkel maar in een zetel kunnen crashen na een ganse dag golven te pakken en te peddelen.
Na Lombok hadden we afgesproken met Eva en Kristof, vrienden uit Antwerpen, die we zouden zien in Padang Bai, Bali. Zo gezegd, zo gedaan. Vier luttele uurtjes op een grote ferry later kwamen we onze vrienden tegen. Fijn om mensen van 't stad te zien en nog eens deftig Antwaarps te kunnen klappen.
Dorien heeft een vriendinnetje om samen een spa te gaan bezoeken, of om mee te winkelen. Tom heeft een drinkebroer om venteklap tegen te verkopen en "schaar-steen-papier-battles" mee te houden. Ideaal.
Samen besloten we naar Nusa Lembongan te gaan, een klein eiland dat bekend staat als goede uitvalsbasis om te duiken naar manta's en mola mola's, twee mooie en indrukwekkende vissoorten die we hebben proberen te spotten, maar die blijkbaar tijdens de periode van de volle maan niet aanwezig gaven. Jammer, maar ook geen ramp. Uiteindelijk heben we wel met zeeschildpadden en gigantisch veel mooie vissen gedoken. We zagen hier ook de mooiste zonsondergang op aarde, een grote rode bol die helemaal in de zee verdwijnt.
Op het eiland zelf huurden we scooters om de pareltjes van baaien, kliffen en mangroves te ontdekken. En de laatste avond op het eiland dansten we op een Full Moon Party.
Momenteel zijn we samen met Eva en Kristof terug in Bali beland. We blijven hier een kleine week in Ubud, een kunstenaarsstadje in het centrum.
We hebben hier al van een hoop artistieke winkeltjes kunnen genieten, maar ook van de bureaucratie en corruptie. Omdat we een verlenging van ons toeristenvisum nodig hadden, gingen we naar het immigratiekantoor. Ter plekke aangekomen kregen we droogweg te horen dat we twee dagen te laat waren om een verlenging aan te vragen, hoewel we in feite nog een week hadden. Een hoop discussie en aandrang later stuurden ze ons wandelen met de boodschap binnen enkele dagen te moeten vertrekken, anders zouden we "illegalen" zijn en daar staan torenhoge boetes op. Onze vlucht naar Australië lag echter al vast, dus vroeger vertrekken zou ook weggesmeten geld zijn. Uiteindelijk hebben we het wel kunnen oplossen op de Indonesische manier: schuif wat deftige roepia's richting een ambtenaar en die zal dan wel nog even een stempel kunnen zetten. Niet correct, en zelfs triestig, maar zo werkt het hier wel.
Over een week vertrekken we dus richting Australië.
We zullen wel wat dingen missen van Indonesië, maar kijken ook wel uit naar wat ze daar down under te bieden hebben.
Hopelijk op zijn minst een betere internetverbinding, want foto's plaatsen is hier alleszins niet zo eenvoudig.
We kwamen na een kleine aanrijding met ons toeristenbusje toch veilig aan op onze bestemming (onze chauffeur schaafde half spookrijdend een andere auto, maar werd tóch vergoed), Sengigi Lombok.
Hier is in feite enkel een zwart strand en verder weinig te beleven in de directe omgeving.
De tweede dag maakten we in de buurt van Senaru aan de voet van de Rinjaniberg een prachtige wandeling met een lokale gids tussen de rijstvelden en de jungle onderweg naar de watervallen. In de tweede waterval konden we zelfs een frisse duik nemen naast de klaterende watermassa die daar om en bij de 50m naar beneden kletst. Ondertussen hielden zwarte aapjes ons in de gaten vanuit de aanpalende bomen. Een onvergetelijke plek!
Daarna zijn we naar het zuiden van het eiland gereisd: Kuta Lombok.
Dit is een rustig dorpje gericht op surftoerisme, waar we dan ook enkele surflessen hebben gevolgd. Voor Tom al een iets groter succes dan voor Dorien die sinds dan al een dikke week met blauwe plekken rondloopt.
De stranden zijn er vaak nog ongerept en echt prachtig, zelfs de lokale kudde buffels komt dagelijks even haar strandwandeling maken.
Even uitblazen na het drukke, overtoeristische Gili Trawangan. Ook hier kwamen we het trio Britten tegen die we eerder ook al tegen het beschonken lijf liepen. Maar deze keer hielden we het slechts bij een gezellig diner en geen braspartij. Deze plek ademt dan ook chillheid uit met alle surfdudes die 's avonds enkel maar in een zetel kunnen crashen na een ganse dag golven te pakken en te peddelen.
Na Lombok hadden we afgesproken met Eva en Kristof, vrienden uit Antwerpen, die we zouden zien in Padang Bai, Bali. Zo gezegd, zo gedaan. Vier luttele uurtjes op een grote ferry later kwamen we onze vrienden tegen. Fijn om mensen van 't stad te zien en nog eens deftig Antwaarps te kunnen klappen.
Dorien heeft een vriendinnetje om samen een spa te gaan bezoeken, of om mee te winkelen. Tom heeft een drinkebroer om venteklap tegen te verkopen en "schaar-steen-papier-battles" mee te houden. Ideaal.
Samen besloten we naar Nusa Lembongan te gaan, een klein eiland dat bekend staat als goede uitvalsbasis om te duiken naar manta's en mola mola's, twee mooie en indrukwekkende vissoorten die we hebben proberen te spotten, maar die blijkbaar tijdens de periode van de volle maan niet aanwezig gaven. Jammer, maar ook geen ramp. Uiteindelijk heben we wel met zeeschildpadden en gigantisch veel mooie vissen gedoken. We zagen hier ook de mooiste zonsondergang op aarde, een grote rode bol die helemaal in de zee verdwijnt.
Op het eiland zelf huurden we scooters om de pareltjes van baaien, kliffen en mangroves te ontdekken. En de laatste avond op het eiland dansten we op een Full Moon Party.
Momenteel zijn we samen met Eva en Kristof terug in Bali beland. We blijven hier een kleine week in Ubud, een kunstenaarsstadje in het centrum.
We hebben hier al van een hoop artistieke winkeltjes kunnen genieten, maar ook van de bureaucratie en corruptie. Omdat we een verlenging van ons toeristenvisum nodig hadden, gingen we naar het immigratiekantoor. Ter plekke aangekomen kregen we droogweg te horen dat we twee dagen te laat waren om een verlenging aan te vragen, hoewel we in feite nog een week hadden. Een hoop discussie en aandrang later stuurden ze ons wandelen met de boodschap binnen enkele dagen te moeten vertrekken, anders zouden we "illegalen" zijn en daar staan torenhoge boetes op. Onze vlucht naar Australië lag echter al vast, dus vroeger vertrekken zou ook weggesmeten geld zijn. Uiteindelijk hebben we het wel kunnen oplossen op de Indonesische manier: schuif wat deftige roepia's richting een ambtenaar en die zal dan wel nog even een stempel kunnen zetten. Niet correct, en zelfs triestig, maar zo werkt het hier wel.
Over een week vertrekken we dus richting Australië.
We zullen wel wat dingen missen van Indonesië, maar kijken ook wel uit naar wat ze daar down under te bieden hebben.
Hopelijk op zijn minst een betere internetverbinding, want foto's plaatsen is hier alleszins niet zo eenvoudig.
-
02 November 2012 - 13:37
Sven Skasport:
Heel graaf enzo, maar ge mist wél de frietjes bij Elza volgende zaterdag ! -
03 November 2012 - 03:03
Tom Cleiren En Dorien Lanslots:
Geen probleem. Ik bestel hier nog een portie noedels bij Sve Nska Spolt.
-
04 November 2012 - 12:18
Nonkel Barbé:
grijze gure herfstzondag hier ....MAAR: binnen 3 uurkes zal de hemel opklaren want RAFC kan mits winst deze middag 2e worden. ge moogt gerust nog een paar maandjes van de zon genieten, maar zie dus maar dat ge op tijd terugzijt om ons kampioen te zien worden;-) -
05 November 2012 - 03:22
Tom Cleiren En Dorien Lanslots:
Ha mister Barbé! Wat ik hier pertang lees van de match is niet bepaald zonnig voetbal... 't is te hopen dat ik terugkom voor het kampioenenfeest, maar dan zullen ze precies toch uit een ander vaatje moeten tappen. -
05 November 2012 - 18:14
Julien:
goh , wat Lombok betreft !! begrijp niet echt , jullie reactie. Wij vonden dat meer" origineel" dan Bali , more friendly, goedkoper enz.
hoe dan ook , ben benieuwd wat jullie van Aussie vinden.
grtz ,
J&J -
06 November 2012 - 14:06
Tom Cleiren En Dorien Lanslots:
Hallo Julien, onze reisgids Trotter vond Lombok misschien minder interessant maar wij zeker niet hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
